The Freedom Research Association has consistently released annual reports on Freedom of the Press in Turkey since 2015. These reports, regularly authored by Prof. Dr. Burak Bilgehan Özpek, offer comprehensive insights into the challenges, constraints, and freedoms encountered by the press and journalists in Turkey. They provide an overview of the current state of the media landscape. The recently published Freedom of the Press in Turkey Report 2023 sheds light on the issues confronting the media in Turkey, addressing significant matters related to press freedom. Özpek organizes the report into three main sections: "legal framework," "economic dependency," and "polarization and lynching."The initial segment of the report highlights that while the number of imprisoned journalists has decreased compared to the previous year, the figure remains considerably high at 37, with a notable majority being Kurdish journalists. Prominent figures such as Mercan Yanardağ and Barış Pehlivan are among those affected. The section also notes that, in 2023, no media outlets faced legal closures; however, it underscores the closure or transition to digital media by numerous national and local newspapers due to financial crises. Although no media outlets were officially shut down by court order this year, many experienced administrative fines and publication suspension penalties, issues frequently covered in our bulletins.Özpek categorizes the channels based on their broadcasting policies as "opposition" and "pro-government," revealing that channels with opposition broadcasting policies faced 53 fines. In contrast, channels with pro-government broadcasting policies encountered only 5 fines. Administrative fines amounted to 17 million 335 thousand TL for opposition channels, while pro-government channels incurred only 1 million 674 thousand TL in administrative fines.The report also highlights that RTÜK, extending its reach beyond traditional media, has targeted digital platforms such as Netflix and Disney+, imposing millions of lira in administrative fines on these platforms. In this section, the report underscores the impact of bans on websites and social media platforms, noting that over 700 thousand domain names and 55 thousand tweets were restricted. It emphasizes that these numbers gained momentum, particularly after the earthquakes in February.The second section of the report centers on the issue of economic dependence. Özpek contends that media outlets supported by public funds function as a propaganda machine the government wields. He asserts that the assurance of press freedom lies in the idea that "the media should be commercialized and be responsible only to its customers under free market conditions.'' However, in recent years in Turkey, public institutions and economic organizations have made advertising choices that appear immune to market logic. For instance, Özpek compares the advertising durations received by the pro-government AHaber and the relatively more independent Habertürk from three major public banks—Halkbank, Ziraat Bank, and Vakıfbank—over the past two years. The findings reveal that these banks did not advertise to Habertürk, while Halkbank, advertising on both channels, allocated significantly more advertising seconds to AHaber. Özpek also delves into the commercial relationship between CHP and Halk TV, asserting that although opposition media supports pluralism, it is challenging to affirm their independence as commercial media organizations.The third part of the report delves into the escalating polarization and incidents of lynching in 2023, especially as the elections approached. Polarization has been systematically utilized as a method and strategy by the government leading up to the elections, with media outlets and politicians disseminating numerous news articles and visuals that were fabricated and manipulated. It has been observed that this strategy, employed by the ruling party to instill fear in undecided voters and garner their support, has successfully achieved its goal. Additionally, Özpek highlights that polarization also occurs within the opposing factions, and the culture of criticism has been eroded in opposition media and public opinion.You can access the full report from the link:https://oad.org.tr/yayinlar/turkiyede-basin-ozgurlugu-raporu-2023/

The Freedom Observer

Özpek, highlights that polarization also occurs within the opposing factions, and the culture of criticism has been eroded in opposition media and public opinion.

Press Freedom in Turkey Report 2023 Published

Özgürlük Araştırmaları Derneği 2015’ten beri yıllık Türkiye’de Basın Özgürlüğü raporları yayınlıyor. Prof. Dr. Burak Bilgehan Özpek’in düzenli olarak kaleme aldığı bu raporlarda Türkiye'de basının ve gazetecilerin karşılaştığı sorunlar, engellemeler ve özgürlük konularında derinlemesine bilgi sunarak, medyanın güncel durumuna dair genel bir bakış açısı sağlamaktadır. Geçtiğimiz hafta yayınlanan Türkiye’de Basın Özgürlüğü Raporu 2023 Raporu’nda da basın özgürlüğüne dair önemli konuları ele alarak Türkiye'de medyanın karşılaştığı sorunlara ışık tutuyor. Özpek, raporu "yasal çerçeve," "iktisadi bağımlılık" ve "kutuplaşma ve linç" başlıkları altında üç ana bölüme ayırmıştır.Raporun ilk bölümünde cezaevindeki gazeteci sayısının geçtiğimiz seneye kıyasla düşmüş olsa da sayının hala yüksek (37) olduğunu ve bunların ekseriyetini Kürt gazetecilerin oluşturduğunu belirtiliyor. Bu gazeteciler arasında Mercan Yanardağ ve Barış Pehlivan gibi kamuoyu tarafından bilinen isimler var. Bu bölümde ayrıca 2023 yılında herhangi bir basın kuruluşunun yasal yollardan kapatılmadığı belirtilmekte, fakat yine de yaşanan mali krizler nedeniyle birçok ulusal ve yerel gazetenin kapandığını veya dijital mecralara kaydığını vurgulanmaktadır. Bu yıl her ne kadar bir basın kuruluşu mahkeme kararıyla kapatılmamış olsa, bizim bültenlerimizde de sıklıkla değindiğimiz, birçok yayın kuruluşuna idari para ve yayın durdurma cezaları verilmiştir.Kanalları yayın politikasına göre “muhalif” ve “iktidara yakın” olarak kategorilere ayıran Özpek, muhalif yayın politikasına sahip kanalların 53 kez cezalandırılırken iktidara yakın yayın politikası izleyen kanalların yalnızca 5 kez cezalandırıldığı verisini paylaşıyor. Muhalif kanallara kesilen idari para cezası 17 milyon 335 bin TL iken, iktidara yakın kanallara yalnızca 1 milyon 674 bin TL idari para cezası kesildi. Rapor ayrıca RTÜK’ün geleneksel medyanın dışına taşarak Netflix, Disney+ gibi dijital platformları da hedef aldığını ve bu platformlara milyonlarca lira idari para cezası kestiği belirtiyor. Bu bölümde son olarak yasakların web siteleri ve sosyal medya platformlarını da etkisi altına aldığını ve 700 binin üstünde alan adının ve 55 bin tweet’in yasaklandığın ve bu sayıların özellikle Şubat ayındaki depremlerden sonra ivme kazandığını vurguluyor.Raporun ikinci bölümü iktisadi bağımlılık ilişkisine odaklanıyor. Özpek, kamu kaynakları tarafından desteklenen medya kuruluşlarının esasında hükümetin araç olarak kullandığı bir propaganda makinesi olduğunu ve basın özgürlüğünün teminatının “medyanın ticarileşmesi ve serbest piyasa koşulları içinde sadece müşterilerine karşı sorumlu olması’ gerektiğini belirtmektedir. Ne var ki, Türkiye’de geçtiğimiz yıllarda kamu kuruluşları ve iktisadi teşekkülleri verdikleri reklamlarda piyasa mantığından bağışık tercihler yapmışlardır. Örneğin, hükümete yakın AHaber ile görece daha bağımsız yayın politikası yürüten Habertürk’ün geçtiğimiz iki yılda üç büyük kamu bankası olan Halkbank, Ziraat Bankası ve Vakıfbank’tan aldıkları reklam saniyelerini karşılaştıran Özpek, iki bankanın Habertürk’e hiçbir reklam vermediğini, iki kanala da reklam veren Halk Bankası’nın ise A Haber’e binlerce kat daha fazla saniye reklam verdiğini ortaya koymaktadır. CHP ile Halk TV arasında ortaya çıkan ticari ilişkiye de yer veren Özpek, muhalif medyanın her ne kadar çoğulculuğa hizmet etse de ticari bir medya kuruluşları olarak bağımsız bir şekilde hareket ettiklerini söylemenin zor olduğunu belirtmektedir.Raporun üçüncü bölümü 2023 yılında, özellikle seçimlere yaklaşırken artan kutuplaşma ve linçe yer vermektedir. Kutuplaştırma, seçimlere kadar hükümetin sistematik olarak kullandığı, yalan ve montaj olan birçok haber ve görselin medya kuruluşları ve siyasetçiler eliyle yaygınlaştırıldığı bir yöntem ve strateji oldu. İktidar partisinin böylelikle kararsız seçmeni korkutup desteğini kendine çekmeyi amaçlayan bu stratejisinin hedefine ulaştığını gözlemledik. Öte yandan, kutuplaşmanın kutuplar içinde de gerçekleştiğine dikkat çeken Özpek, muhalif medya ve kamuoyu içinde de eleştiri kültürünün yok edildiğini belirtiyor. Neticede, “kutuplaşma aslında kendisini tamamlamış olduğu çünkü iki kutup da birbirini andıran bir yapıya büründü, birbirine benzedi.”Raporun tamamına linkten ulaşabilirsiniz: https://oad.org.tr/yayinlar/turkiyede-basin-ozgurlugu-raporu-2023/

Mercan Yanardağ ile ilgili hikayeler